Ul. Bohuna, 7 – budynek mieszkalny

Plan, kompozycja przestrzenna:

Budynek zbudowany na prostokątnej działce, na planie litery L, tradycyjnym dla kamienic, które składają się z głównego frontalnego korpusu i wewnętrznego skrzydła – oficyny. Rozmieszczenie fasady skierowanej na zachód, wyznacza linia regulacyjna – granica obwodu zabudowy dzielnicy.

Sąsiednia kamienica – nr 5 – ma taki sam plan oparty na kształcie litery L, i jest pod tym względem lustrzanym odbiciem kamienicy nr 7. Grupa dwóch kamienic (nr 5 i 7) tworzy blok na kształcie litery T. Budynki mają wspólny ciąg wentylacyjny, przeprowadzony między przyległymi ścianami ognioodpornymi.

Działka wewnętrznego podwórka budynku nr 7 jest częścią większego podwórza w środku kwartału między ulicami Bohuna, Kotlarewskiego, Neczuja-Lewyckiego i gen. Czuprynki.Podwórze jest wspólne dla budynków południowej części kwartału.

Budynek ma dwa piętra.

Środkowa część fasady została wydzielona gzymsem na zakończeniu którego umieszczono trójkątny szczyt, oflankowany narożnymi cokołami i szeroki balkon górnego piętra. Na pierwszym piętrze, w bocznych częściach ściany fasady, zamontowane zostały dwa balkony. Niższy poziom fasady jest oddzielony szerokim pasem ornamentalnego fryzu ozdobionego płaskorzeźbami. Jeszcze jeden fryz przechodzi nad fasadą, przecinając przestrzenie między wykończeniami okien drugiego piętra. Fasada ozdobiona rustyką.

Prostokątne otwory okienne. Na poziomie każdego piętra umieszczono po parze okien na występie centralnego gzymsu i po jednym szerszym oknie w bocznych częściach fasady. Na szczycie zostały wkomponowane w rzędzie cztery okna doświetlające strych.

Budynek kryty dwuspadowym dachem.

Bramę wejściową umieszczono w centralnej części korpusu, z przesunięciem ku lewemu skrajowi gzymsu. Sień i klatka schodowa wkomponowane zostały na jednej osi, prostopadle do fasady.

Planowanie mieszkań- sekcyjne. Po dwa mieszkania na każdym z pięter. We frontalnej części zastosowano tradycyjną zasadę rozmieszczenia pomieszczeń mieszkalnych w dwóch rzędach.

Styl i zdobienia:

Zdobienie kamienicy jest typowe dla późnej secesji.

Fasadę ozdobiono majoliką – ceramicznym fryzem, zainstalowanym pod gzymsem oraz dwoma panelami pod oknami bocznymi drugiego piętra. W ceramicznej dekoracji majolikowe płytki są wkomponowane na zasadzie szachownicy. Na postumentach, którymi oflankowany jest szczyt, na płaskorzeźbach znajdują się wyobrażenia sowy i psa (wilka?). Dopełnieniem ogółu zdobień jest balustrada balkonu na parterze. Wykończenie bramy – ceramiczna płytka podłogowa, ceramiczne panele naścienne w sieni i balustrady schodów.