Ul. Wiczewa, 2 – dawny kościół benedyktynek (obecnie cerkiew Wszystkich Świętych)
Dawny Kościół benedyktynek (obecnie – Cerkiew Wszystkich Świętych) z budynkiem klasztoru. Budynek kościoła jest częścią zespołu architektonicznego, w skład którego wchodzą również cele klasztorne oraz brama wjazdowa (południowa fasada świątyni i skrzydło wschodnie cel wychodzą na wspólny szeroki dziedziniec). Architektura zespołu znajdującego się poza granicami dawnych murów miejskich miała charakter obronny. Nosi cechy późnorenesansowe/ manierystyczne (attyka wieży), z późniejszymi wpływami baroku (cele, brama wjazdowa). Budowa miała kilka etapów: lata 1597-1616 (autor projektu: P. Rzymianin); 1608-1610 (budowa muru obronnego); 1611-1687 (cele mnichów); 1627 (odbudowa świątyni po pożarze, autor projektu: J. Pokorowicz).
Architektura
Kościół kamienny, jednonawowy, z wieloboczną apsydą i wieżą na planie prostokąta, przylegającą do kościoła od południowego wschodu. Dwuspadowy dach ma na osi sygnaturkę. Fasada i wieża wzmocnione są przyporami. Okna z półokrągłymi zakończeniami schowane są w głębokich niszach. Rzeźbione w białym kamieniu portale fasady i attyka datowane są na 1627 r. Przestrzeń nawy podzielona jest na trzy przęsła i nakryta sklepieniem krzyżowym.
Główna bryła budynku klasztornego przylega od południowego wschodu do kościoła. Jest to kamienna piętrowa budowla, o złożonym planie. W fasadę wkomponowane są loggie o kształcie łuków, wystroju dopełniają rzeźby (XVII w.). We wnętrzu zwraca uwagę unikalna konstrukcja sklepień krzyżowych, podtrzymywanych jedną tylko kolumną.
Źródła
Zasoby Archiwum Medialnego
Powiązane zdjęcia
