Ul. Hrabowskiego, 11 – dawna Wieża Maksymiliańska

Wieża zbudowana została na planie regularnego 17-kąta, z okrągłym wewnętrznym podwórzem. Sucha fosa i wał ziemny z ścianą oporową tworzą zewnętrzny system obronny, broniący dostępu do fortu i chroniący przed obstrzałem pierwszy, mieszkalny poziom budowli. Do fosy wyłożone jest płytami piaskowca. Przez fosę przerzucony jest most zwodzony, który w położeniu pionowym przykrywa  bramę wjazdową i otwór strzelniczy nad nią. Most podnoszony był za pomocą mechanizmu łańcuchowego, znajdującego się w pomieszczeniach pierwszej i drugiej kondygnacji. Wieża jest piętrowa, z piwnicą i strychem. Wewnątrz zastosowano korytarzowy system układu poszczególnych pięter, z amfiladowymi połączeniami między niektórymi pomieszczeniami parteru. Okna kolistych korytarzy parteru i pierwszego piętra wychodzą na wewnętrzne podwórze. Klatka schodowa jest półokrągła, występuje na wewnętrzne podwórze. Schody między piętrami są jednobiegowe, zabiegowe. Na fasadzie głównego wejścia znajduje się nisza wykończona łukiem. W przedsionku, obok bloku wejściowego, w stropach piwnicy, parteru i pierwszego piętra znajdują się prostokątne otwory tworzące szyb do podnoszenie armat i amunicji. Na tarasie znajdował się mechanizm podnośnika. Sam otwór pionowego szybu ma na poziomie tarasu obramowanie z białego kamienia z wpustami umożliwiającymi zamocowanie metalowego dwuspadowego daszku Fasada zwieńczona jest flankowanym murem z machikułami. Machikuły mieszczą się w narożnych wykuszach (co drugi).