Ul. Bohomolca, 10 – budynek mieszkalny
ID:
50
Budynek mieszkalny na rogu ulicy Bohomolca i Klonowicza w stylu secesyjnym. 1907 r. właściciele parceli gruntowej nr 6411/5 na rogu ulic Asnyka (obecnie Bohomolca) i Klonowicza, Alfred i Maria Zgórscy, uzyskali pozwolenie magistratu na budowę dwupiętrowego budynku. Projekt wykonany został przez architekta Juliusza Cybulskiego. W 1928 r. nowi właściciele, dr Józef i Róża Stryjerowie, uzyskali pozwolenie magistratu na nadbudowę trzeciego piętra. Wytrzymałość ścian w budynku oszacował architekt Henryk Orlean we własnej firmie „Przedsiębiorstwo budowlnae” w czerwcu 1928 r. W latach 30. w budynku tym mieścił się zakład elektromechaniczny „Mikron” oraz fabryka wyrobów papierniczych „Rapid-Mill”. Obecnie (2009 r.) obiekt wykorzystywany jest jako budynek mieszkalny.
Historia
Najważniejsze etapy budowy:
Obecne funkcje budynku:
- 1907 r.: w 1907 r. właściciele parceli gruntowej 6411/5 na rogu ulicy Asnyka (obecnie Bohomolca) i Klonowicza, Alfred i Maria Zgórscy, proszą magistrat o pozwolenie na budowę dwupiętrowego budynku. 16 lipca 1907 r. magistrat przychyla się do podania i wydaje pozwolenie na budowę, powierzając jej wykonanie architektowi Juliuszowi Cybulskiemu. Projekt zostaje wykonany i zatwierdzony przez magistrat 16 lipca 1907 r. (DALO 2/2/130)
- W 1928 r. nowi właściciele, dr Józef i Róża Stryjerowie, proszą magistrat o pozwolenie na nadbudowę trzeciego piętra (magistrat wydaje zgodę 15 sierpnia 1928 r.) Wytrzymałość ścian budynku została oszacowana przez architekta Henryka Orleana w jego własnej firmie „Przedsiębiorstwo budowlane” w czerwcu 1928 r. 12 stycznia 1929 r. magistrat wydał pozwolenie na zamieszkanie i użytkowanie trzeciego piętra.
- 1928: w 1928 r. nowi właściciele dr Józef i Róża Stryjerowie proszą magistrat o pozwolenie na nadbudowę trzeciego piętra (magistrat wydaje pozwolenie 15 sierpnia 1928 r.). Oceny wytrzymałości ścian w budynku dokonał architekt Henryk Orlean w swojej firmie „Przedsiębiorstwo budowlane” w czerwcu 1928 r. Zgodnie z protokołem z 15 marca 1929 r., komisja magistracka stwierdziła na podstawie oględzin całego budynku, że nadbudowa została wykonana. Na podstawie wniosków komisji, przychylając się do podania właścicieli z 12 stycznia 1929 r., magistrat wydał pozwolenie na zamieszkanie i użytkowanie trzeciego piętra.
Obecne funkcje budynku:
- obecnie obiekt wykorzystywany jest jako budynek mieszkalny.
Powiązane Historie
Architektura
Narożny budynek mieszkalny na rogu ulic Bohomolca i Klonowicza. Trzypiętrowy, ceglany, tynkowany. Zbudowany w stylu secesyjnym. Kompozycje fasad asymetryczne, z częściami bocznymi. Róg budynku ścięty na wysokości pierwszego i drugiego piętra podkreśla wykusz na masywnych, połączonych w pary kroksztynach. Nad wykuszem na wysokości trzeciego piętra znajduje się balkon. Parter ozdobiony jest rustyką biegnąca w rzędach. Okna pierwszego i drugiego piętra zostały udekorowane profilowanym obramowaniem z uszakami, zakończone są trójkątnymi szczytami. Na wysokości pierwszego i drugiego piętra od ul. Klonowicza w części bocznej znajdują się balkony z metalowymi balustradami, opierające się na kroksztynach. Portal wejściowy posiada świetlik, mieści się od strony fasady od ul. Bohomolca. Bramę portalu ozdabiają okucia z secesyjnymi ornamentami. Budynek zwieńczony jest profilowanym gzymsem.
Postacie
Autorzy projektu (rekonstrukcji), współautor:
Główni właściciele nieruchomości (działki i budynku):
Inni właściciele i mieszkańcy budynku:
- początek XX w. – architekt Juliusz Cybulski
- 1929 r. – nadbudowa trzeciego piętra – architekt Henryk Orlean.
Główni właściciele nieruchomości (działki i budynku):
- 1907 r., Alfred i Maria Zgórscy (DALO 2/2/130/1, 12)
- w latach 1920-1930 – Józef i Róża Stryjerowie (DALO 2/1/130/15-16, 18, 21)
Inni właściciele i mieszkańcy budynku:
- Agopsowicz Julia, właścicielka ziemska (Skorowidz 1910)
- Zgórski Kotwicz Alfred, dr, adwokat, właściciel nieruchomości (Skorowidz 1910)
- Rosenbusch Mejlach, przemysłowiec (Skorowidz 1910)
- Till Artur, dr, adwokat (Skorowidz 1910)
- Alsztadter Edmund, dr, (Księga 1914)
- Babska Amelia, kapitał (Księga 1914)
- О’Byrne Kathleen, nauczycielka języka angielskiego (Księga 1914)
- Gottfried Karol, dyrektor towarzystwa (Księga 1914)
- Sokal Marek, aplikant adwokacki (Skorowidz 1910; Księga 1914)
- Zagórski Stanisław, dr, adwokat (Księga 1914)
- Zawidowski Edward, major w stanie spoczynku (Księga 1914)
- Szajowicz Leon, dr, adwokat, biuro (Informator 1932)
- Grzedzielski Jerzy, dr, okulista (Informator 1932)
- Jasiński Janusz, dr, lekarz (Informator 1932, Spis 1937)
- Rajgrodzki Jakub, dr (Informator 1932)
- Buksdorf Zygfryd (Spis 1937, spis 1940)
- „Mikron”, zakład elektromechaniczny, właściciel – inżynier T. Wereszczycki (Informator 1932)
- „Rapid-Mill”, fabryka wyrobów papierniczych St. Rat i Co. (Informator 1932)
- Uss A. I. (Spis 1940)
- Poreckyj I. M. (Spis 1946)
Wywiad
Źródła
- Державний Архів Львівської Області (Derżawnyj Archiw Lwiwśkoji Oblasti, DALO).– Fond. 2.– Opys. 1. – Spr. 127
- Jakub Lewicki, Między tradycją a nowoczesnością: Architektura Lwowa lat 1893-1918 (Warszawa: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, Wydawnictwo Neriton, 2005), 260.
- Skorowidz królewskiego stołecznego miasta Lwowa (Lemberg, 1910)
- Skorowidz królewskiego stołecznego miasta Lwowa (Lwów, 1920)
- Księga adresowa królewskiego stołecznego miasta Lwowa 1914
- S. Rossowski, Lwów podczas inwazyi. Lwów, 1915
- Almanach Żydowski Hermana Stachla. Lwów, 1937
- I. Kotlobulatowa, Lwow na dawnej pocztowce. Krakow, 2002.
- Wykaz domów na obszarze miasta Lwowa . – S. 2. // Księga adresowa Małopołski. – Lwów. Stanisławów. Tarnopol. Rocznik 1935/1936.
Autorzy tekstu:
- Chrystyna Charczuk
- Iryna Kotłobułatowa
- Redakcja: MarkianProkopovych
Zasoby Archiwum Medialnego
Powiązane zdjęcia
