Pl. Soborna, 3a – dawny kościół bernardynów (obecnie cerkiew Św. Andrzeja)

ID: 177

Dawny Kościół bernardynów (obecnie – Cerkiew Św. Andrzeja, Pl. Soborny 3). Kościół bernardyński we Lwowie jest wybitnym przykładem architektury późnorenesansowej, w której znajduje odbicie duch i klimat epoki późnej kontrreformacji. Świątynia zbudowana została w latach 1600-1630 według projektu B. Awelidesa, P. Rzymianina, A. Przychylnego i A. Belera. Budowlę wzniesiono na miejscu starszego budynku drewnianego, datowanego na ok. 1460 r. Wraz z przyległymi obronnymi budynkami klasztornymi, dzwonnicą, kolumną pamiątkową i rotundą nad studnią na dziedzińcu Kościół bernardynów tworzy zespół architektoniczny.

Architektura

Świątynia jest trzynawową, trójpoziomową bazyliką o wydłużonej części ołtarzowej i wielobocznej apsydzie. Murowana, z ciosanego kamienia. Do północno-wschodniego rogu przylega ośmiokątna wieża, zwieńczona hełmem z kopułką (1630, autor projektu: A. Brehmer). Ściany dolnego poziomu dzielone są pilastrami. Fasada główna i tylna mają zwieńczenie o złożonej, ekspresywnej formie, charakterystycznej dla architektury północnoeuropejskiego manieryzmu. Fasady odznaczają się bogatymi zdobieniami rzeźbiarskimi, wykonanymi przez A. Belera i jego pomocników.

W pierwszej połowie XVIII w. wnętrze kościoła urządzone zostaje w stylu barokowym. Pojawia się kilka drewnianych rzeźbionych ołtarzy z bogatą ornamentyką (autorstwa T. Guntera [?] i K. Kutschenreitera [?], 1736-1745), oraz nagrobek św. Jana z Dukli (początek XVII w.). Freski wykonane zostały przez B. Mazurkiewicza (1738-1740). Rzeźbione ławy datowane są na XVII w.