Wielorodzinny budynek mieszkalny (1910-1911; architekci – współautorzy projektu: I. Kędzierski i A. Opolski). Trzypiętrowa kamienica zwraca uwagę dynamicznym kształtem fasady ozdobionej ryzalitami i wykuszem. Bryłę architektoniczną stanowi korpus na planie prostokąta, przyległy do ul. Gen. Czuprynki, wykończony oficynami od strony podwórza. Klatka schodowa podkreśla centralną oś planu. Pomieszczenia rozlokowane są w dwóch rzędach. Neoklasycyzm początku XX w. połączony z elementami architektury późnej secesji. Górna część fasady ozdobiona podwójnymi haut-relief.

Główny gmach Narodowego Uniwersytetu „Lwowska Politechnika” (1874–1877, architekt J. Zachariewicz; ul. Bandery 12). Styl budowli –historyzm (neorenesans). Na szczególną uwagę zasługuje aula na pierwszym piętrze, ozdobiona podwójnymi korynckimi kolumnami z kariatydami, kasetonowym stropem oraz zespołem malowideł, na których przedstawiono postęp ludzkości i historię zdobywania wiedzy (według szkiców J. Matejki, wykonawcy: L. Delaveau, W. Tetmajer, W. Wodziński, K. Żelachowski, S. Stażyński). Warta uwagi jest również sala dawnej biblioteki, gdzie zachowal się drewniany strop zdobiony imitacją intarsji oraz wielka szafa biblioteczna w stylu flamandzkiego renesansu.