Ul. Bohomolca, 11a – budynek mieszkalny
ID:
52
Narożny budynek mieszkalny w stylu secesji, wchodził w skład tzw. ronda. 1905 r. magistrat, przychylając się do podania Hermana Wallacha, zatwierdza plany i wydaje pozwolenie na budowę. Projekt zostaje wykonany przez architekta Henryka Salwera. Plany wykonane zostają przez budowniczego Remera. W pierwszych dwóch dekadach XX w. w budynku tym mieszkał profesor uniwersytetu Edmund Biernacki i podróżnik Leon Winig. Obecnie (2009 r.) obiekt wykorzystywany jest jako budynek mieszkalny.
Historia
Najważniejsze etapy budowy:
- 1905-1906: 4 lutego 1905 r. Herman Wallach zwraca się do magistratu z informacją o zamiarze budowy dwupiętrowego budynku na parceli 6410/5 przy nowopowstałej ulicy, otwartej od ul. Pańskiej (obecnie I. Franki) do ul. Klonowicza, nazwanej imieniem Adama Asnyka. Właściciel przedkłada również plany z prośbą o ich zatwierdzenie i wydanie zgody na rozpoczęcie budowy. 4 lutego 1905 r. magistrat przychyla się do podania H. Wallacha z 18 stycznia 1905 r. i zatwierdza plany, wydaje również pozwolenie na budowę kamienicy. Projekt został wykonany 17 stycznia 1905 r. przez architekta Henryka Salwera. 12 maja 1906 r. magistrat powiadamia właściciela, że jego budynek na parceli 6410/5 otrzymał numer konstrukcyjny 903 4/4. Krajowy sąd cywilny Lwowa wydaje pozwolenie na wpisanie w rejestr posiadaczy wlasności nieruchomości na parceli budowlanej 6410/4 pod numerem konskrypcyjnym 903 4/4. 6 lipca 1906 r. H. Wallach prosi o pozwolenie na zatwierdzenie dodatkowych planów ze zmianami (w suterenach zaplanowane zostały pomieszczenia na mieszkanie dla dozorcy). 31 lipca i 24 sierpnia 1906 r. magistrat wydaje pozwolenie na dodatkowe plany, odmienne od pierwotnych, które zostają zatwierdzone uchwałą z 4 lutego 1906 r. Plany wykonane zostały przez budowniczego Remera. 11 września 1906 r. H. Wallach prosi magistrat o pozwolenie na zamieszkanie w nowozbudowanym budynku. Zgodnie z podaniem z 24 września 1906 r. właściciel otrzymuje pozwolenie (6 października 1906 r.) na zamieszkanie w dwupiętrowym budynku z zastrzeżeniem, że sutereny mogą być użytkowane od 1 listopada 1906 r. Prace budowlane zostają ostatecznie zakończone 3 października 1906 r. (DALO 2/1/132).
- obecnie obiekt wykorzystywany jest jako budynek mieszkalny (2008 r.)
Powiązane Historie
Architektura
Narożny budynek mieszkalny w stylu secesyjnym, wchodzi w skład tzw. ronda. Dwupiętrowy, o złożonym planie, ceglany, tynkowany. Ścięty kąt budynku zakończony jest na górze attyką z secesyjnym frontonem. Parter zdobiony jest rustyką biegnąca w rzędach i oddzielony od pierwszego piętra dekoracyjnym fryzem. Między oknami pierwszego piętra i nad oknami drugiego piętra przebiegają dekoracyjne fryzy, ozdobione sztukaterią. Na wysokości pierwszego i drugiego piętra znajduje się balkon na kroksztynach, z secesyjną balustradą. Portal wejściowy ze świetlikiem umieszczony jest od strony fasady od ul. Bohomolca. Bramę portalu i świetlik zdobią okucia z secesyjnym ornamentem. Budynek zwieńczony jest profilowanym gzymsem z . Od poziomu wieńczącego gzymsu w dół po ścianie fasady spuszczają się secesyjne lizeny, dochodzące do wysokości okien drugiego piętra.
Powiązane Miejsca
Opis
Ul. Bohomolca, 06 – Centrum Historii Miejskiej Europy Środkowo-Wschodniej
Przejdź do całego opisu
Postacie
Autorzy projektu (rekonstrukcji), współautor:
Główni właściciele nieruchomości (działki i budynku):
Inni właściciele i mieszkańcy budynku:
- architekt Henryk Salwer, projekt datowany na 17 stycznia 1905 r.
Główni właściciele nieruchomości (działki i budynku):
- na początku XX w. właściciel – Herman Wallach (zgodnie z dokumentami DALO 2/1/132/1 z 19 stycznia 1905 r., i z 3 lutego 1905 r., 24 września 1906 r.), zamieszkały na Pl. Bernardyńskim 8 (dziś Pl. Soborny 8)
Inni właściciele i mieszkańcy budynku:
- Biernacki Edmund, docent uniwersytetu, specjalista chorób wewnętrznych (latem w Karlsbadzie) (Wiczkowski 1907); członek zarządu ogólnych wykładów lekarskich, profesor
- Birnbaum Michał, kupiec (Skorowidz 1910)
- Stawecka Z., akuszerka (Skorowidz 1910)
- Sznajder Karol, dentysta (Skorowidz 1910)
- Milewski Michał, fryzjer (Skorowidz 1910)
- Reiss Salamon, dr (Skorowidz 1910)
- Barański Aleksander, asystent biurowy (Księga 1914)
- Jonas Luiza, żona inżyniera (Księga 1914)
- Sznajder Karol, dentysta (Księga 1914)
- Stepkowicz Stanisław, kuśnierz (Księga 1914)
- Winig Leon, podróżnik (Księga 1914)
- Kurc Adam, dr, lekarz (Informator 1932)
- Tokar F. J. (Spis 1946)
- Pietrow A.M. (Spis 1946)
Wywiad
Źródła
- Державний Архів Львівської Області (Derżawnyj Archiw Lwiwśkoji Oblasti, DALO).– Fond. 2.– Opys. 1. – Spr. 132
- Jakub Lewicki, Między tradycją a nowoczesnością: Architektura Lwowa lat 1893-1918 (Warsaw: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, Wydawnictwo Neriton, 2005), 258-262.
- J. Wiczkowski, Lwów, jego rozwój i stan kulturalny oraz przewodnik po mieście. 1907
- Skorowidz królewskiego stołecznego miasta Lwowa (Lemberg, 1910)
- Skorowidz królewskiego stołecznego miasta Lwowa (Lwów, 1920)
- (Księga adresowa królewskiego stołecznego miasta Lwowa 1914
- Informator lwowski 1932
- Wykaz domów na obszarze miasta Lwowa . – S. 2. // Księga adresowa Małopołski. – Lwów. Stanisławów. Tarnopol. Rocznik 1935/1936
Autorzy tekstu:
- Chrystyna Charczuk
- Iryna Kotłobułatowa
- Redakcja: Markian Prokopovych