...

Ul. Bohomolca, 10 – budynek mieszkalny

ID: 50
Budynek mieszkalny na rogu ulicy Bohomolca i Klonowicza w stylu secesyjnym. 1907 r. właściciele parceli gruntowej nr 6411/5 na rogu ulic Asnyka (obecnie Bohomolca) i Klonowicza, Alfred i Maria Zgórscy, uzyskali pozwolenie magistratu na budowę dwupiętrowego budynku. Projekt wykonany został przez architekta Juliusza Cybulskiego. W 1928 r. nowi właściciele, dr Józef i Róża Stryjerowie, uzyskali pozwolenie magistratu na nadbudowę trzeciego piętra. Wytrzymałość ścian w budynku oszacował architekt Henryk Orlean we własnej firmie „Przedsiębiorstwo budowlnae” w czerwcu 1928 r. W latach 30. w budynku tym mieścił się zakład elektromechaniczny „Mikron” oraz fabryka wyrobów papierniczych „Rapid-Mill”. Obecnie (2009 r.) obiekt wykorzystywany jest jako budynek mieszkalny.

Historia

Najważniejsze etapy budowy:
  • 1907 r.: w 1907 r. właściciele parceli gruntowej 6411/5 na rogu ulicy Asnyka (obecnie Bohomolca) i Klonowicza, Alfred i Maria Zgórscy, proszą magistrat o pozwolenie na budowę dwupiętrowego budynku. 16 lipca 1907 r. magistrat przychyla się do podania i wydaje pozwolenie na budowę, powierzając jej wykonanie architektowi Juliuszowi Cybulskiemu. Projekt zostaje wykonany i zatwierdzony przez magistrat 16 lipca 1907 r. (DALO 2/2/130)
  • W 1928 r. nowi właściciele, dr Józef i Róża Stryjerowie, proszą magistrat o pozwolenie na nadbudowę trzeciego piętra (magistrat wydaje zgodę 15 sierpnia 1928 r.) Wytrzymałość ścian budynku została oszacowana przez architekta Henryka Orleana w jego własnej firmie „Przedsiębiorstwo budowlane” w czerwcu 1928 r. 12 stycznia 1929 r. magistrat wydał pozwolenie na zamieszkanie i użytkowanie trzeciego piętra.
Daty kolejnych remontów:
  • 1928: w 1928 r. nowi właściciele dr Józef i Róża Stryjerowie proszą magistrat o pozwolenie na nadbudowę trzeciego piętra (magistrat wydaje pozwolenie 15 sierpnia 1928 r.). Oceny wytrzymałości ścian w budynku dokonał architekt Henryk Orlean w swojej firmie „Przedsiębiorstwo budowlane” w czerwcu 1928 r. Zgodnie z protokołem z 15 marca 1929 r., komisja magistracka stwierdziła na podstawie oględzin całego budynku, że nadbudowa została wykonana. Na podstawie wniosków komisji, przychylając się do podania właścicieli z 12 stycznia 1929 r., magistrat wydał pozwolenie na zamieszkanie i użytkowanie trzeciego piętra.

Obecne funkcje budynku:
  • obecnie obiekt wykorzystywany jest jako budynek mieszkalny.

Powiązane Historie

Architektura

Narożny budynek mieszkalny na rogu ulic Bohomolca i Klonowicza. Trzypiętrowy, ceglany, tynkowany. Zbudowany w stylu secesyjnym. Kompozycje fasad asymetryczne, z częściami bocznymi. Róg budynku ścięty na wysokości pierwszego i drugiego piętra podkreśla wykusz na masywnych, połączonych w pary kroksztynach. Nad wykuszem na wysokości trzeciego piętra znajduje się balkon. Parter ozdobiony jest  rustyką biegnąca w rzędach. Okna pierwszego i drugiego piętra zostały udekorowane profilowanym obramowaniem z uszakami, zakończone są trójkątnymi szczytami. Na wysokości pierwszego i drugiego piętra od ul. Klonowicza w części bocznej znajdują się balkony z metalowymi balustradami, opierające się na kroksztynach. Portal wejściowy posiada świetlik, mieści się od strony fasady od ul. Bohomolca. Bramę portalu ozdabiają okucia z secesyjnymi ornamentami. Budynek zwieńczony jest profilowanym gzymsem.

Postacie

Autorzy projektu (rekonstrukcji), współautor:
  • początek XX w. – architekt Juliusz Cybulski
  • 1929 r. – nadbudowa trzeciego piętra – architekt Henryk Orlean.

Główni właściciele nieruchomości (działki i budynku):
  • 1907 r., Alfred i Maria Zgórscy (DALO 2/2/130/1, 12)
  • w latach 1920-1930Józef i Róża Stryjerowie (DALO 2/1/130/15-16, 18, 21)

Inni właściciele i mieszkańcy budynku:
  • Agopsowicz Julia, właścicielka ziemska (Skorowidz 1910)
  • Zgórski Kotwicz Alfred, dr, adwokat, właściciel nieruchomości (Skorowidz 1910)
  • Rosenbusch Mejlach, przemysłowiec (Skorowidz 1910)
  • Till Artur, dr, adwokat (Skorowidz 1910)
  • Alsztadter Edmund, dr,  (Księga 1914)
  • Babska Amelia, kapitał (Księga 1914)
  • О’Byrne Kathleen, nauczycielka języka angielskiego (Księga 1914)
  • Gottfried Karol, dyrektor towarzystwa (Księga 1914)
  • Sokal Marek, aplikant adwokacki (Skorowidz 1910; Księga 1914)
  • Zagórski Stanisław, dr, adwokat (Księga 1914)
  • Zawidowski Edward, major w stanie spoczynku (Księga 1914)
  • Szajowicz Leon, dr, adwokat, biuro (Informator 1932)
  • Grzedzielski Jerzy, dr, okulista (Informator 1932)
  • Jasiński Janusz, dr, lekarz (Informator 1932, Spis 1937)
  • Rajgrodzki Jakub, dr (Informator 1932)
  • Buksdorf Zygfryd (Spis 1937, spis 1940)
  • „Mikron”, zakład elektromechaniczny, właściciel – inżynier T. Wereszczycki (Informator 1932)
  • „Rapid-Mill”, fabryka wyrobów papierniczych St. Rat i Co. (Informator 1932)
  • Uss A. I. (Spis 1940)
  • Poreckyj I. M. (Spis 1946)

Wywiad

Źródła

  • Державний Архів Львівської Області (Derżawnyj Archiw Lwiwśkoji Oblasti, DALO).– Fond. 2.– Opys. 1. – Spr. 127
  • Jakub Lewicki, Między tradycją a nowoczesnością: Architektura Lwowa lat 1893-1918 (Warszawa: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, Wydawnictwo Neriton, 2005), 260.
  • Skorowidz  królewskiego stołecznego miasta Lwowa (Lemberg, 1910)
  • Skorowidz  królewskiego stołecznego miasta Lwowa (Lwów, 1920)
  • Księga adresowa  królewskiego stołecznego miasta Lwowa 1914
  • S. Rossowski, Lwów podczas inwazyi. Lwów, 1915
  • Almanach Żydowski Hermana Stachla. Lwów, 1937
  • I. Kotlobulatowa, Lwow na dawnej pocztowce. Krakow, 2002.
  • Wykaz domów na obszarze miasta Lwowa . – S. 2. // Księga adresowa Małopołski. – Lwów. Stanisławów. Tarnopol. Rocznik 1935/1936.
Autorzy tekstu:
  • Chrystyna Charczuk
  • Iryna Kotłobułatowa
  • Redakcja: MarkianProkopovych

Zasoby Archiwum Medialnego

Powiązane zdjęcia