Ul. Łyczakowska, 049 – kościół Św. Antoniego
Kościół mieści się na wschód od centrum miasta, na zboczu wzgórza w rejonie górnej części dawnego Przedmieścia Łyczakowskiego, między ulicami Zańkoweckiej i Słodową, na posesji narożnej, otoczonej murem. Najważniejsze daty w procesie budowy kościołą – lata 1718-1739; 1765 (przebudowa, autor projektu: F. Kulczycki); 1818 (dzwonnica, autor projektu: J. Markl); 1899-1901 (prace restauracyjne, dobudowa przedsionka). Charakterystyczne dla architektury tego kościoła są formy późnego baroku i rokoko.
Architektura
Kościół jest murowany z cegły, jednonawowy, z wieloboczna apsydą, dobudowanymi kaplicami i zakrystią. W środku sklepienia krzyżowe, dach dwuspadowy z małą wieżą na osi. Dwukondygnacyjna fasada rozczłonkowana jest pilastrami, zwieńczona frontonem z niszą zdobionym ornamentem muszlowym (1765). Otwory okienne mają zaokrąglone zakończenia. Od południowego wschodu do kościoła dobudowano trójłukową dzwonnicę. Od strony ul. Łyczakowskiej do kościoła prowadza kamienne schody.
Na poręczy schodów stoi figura Najświętszej Marii Panny (połowa XVIII w., autor S. Fesinger), przed dzwonnicą figura św. Antoniego (połowa XVIII, autor S. Fesinger). We wnętrzu zachowały się malowidła na sklepieniu, datowane na XIX w. Ołtarze zdobione są ornamentyką z XVIII-XIX w.
Powiązane Miejsca
Źródła
Zasoby Archiwum Medialnego
Powiązane zdjęcia
