Sport zyskał w okresie międzywojennym sporą popularność. W mieście budowano wówczas stadiony, sale gimnastyczne i wiele pływalni. Jedną z nich było kąpielisko Żelazna Woda, zrealizowane w latach 1933–1938 według projektu Adama Kozakiewicza i Leopolda Karasińskiego w miejscu dawnego stawu Kamińskich. Obecnie funkcjonuje ono jako kąpielisko Dynamo przy ulicy Stusa, w pobliżu parku Żelazna Woda. Budowa została sfinansowana przez mieszkańców miasta, z dotacji Funduszu Pracy i częściowo z funduszu komunalnego. Jej koszt wyniósł 201 tysięcy złotych.

Obiekt został obliczony na 2000 osób. Składał się z dwóch basenów: płytkiego o wymiarach 30 na 60 metrów, przeznaczonego dla dzieci, i głębszego o wymiarach 18 na 50 metrów – dla dorosłych. Przy trampolinie głębokość basenu dla dorosłych sięgała 3,5 metra. Łączna powierzchnia kąpieliska wynosiła 3000 metrów kwadratowych. W pobliżu betonowych basenów znajdowały się szatnie i prysznice, gdzie użytkownicy myli się przed kąpielą.

W latach 1932–1933 skonstruowano podziemny zbiornik, który z prędkością 15–18 tysięcy litrów na godzinę zbierał wodę ze strumienia Zofiówka, zasilanego przez źródła Röhringa pod wzgórzem parkowym i Janowskiego na Snopkowie. Całkowita wymiana wody w zbiorniku trwała od 8 do10 dni. W 1938 roku kąpielisko wyposażono w specjalne urządzenie wychwytujące cząsteczki żelaza, bardzo obficie występujące w wodzie z parku Żelazna Woda. Ze względów estetycznych co dwadzieścia dni przeprowadzano całkowitą wymianę wody w basenie, gdyż zbiornik zarastał glonami powodującymi jej mętnienie.